Сезім бізге рахат, басқа адамдармен бірлік әкеледі, болу бақытын ашады. Бірақ кейде олар өздерімен бірге көп ауырсыну әкеледі.
Оң сезімдер бәрімізді жеңілдетеді. Олардан құтылуды ойлайтындар аз - біз оларды бастан өткергенді жақсы көреміз. Бірақ азапты оқиғалар бізге қиынға соғады. Көбіне адамдар оларға мән бермеуді, олардан тезірек құтылуды, ұмытуды, тыйым салуды, олардан қашуды жөн көреді.
Алайда, парадокс мынада: біздің сезімдеріміз жеңу керек емес, онымен күресу керек. Сезімдер бізге ешқашан бізді жою, өмірімізді бұзу үшін келмейді. Бұл олардың мақсаты емес. Сезім бізді бір нәрсемен толтыру немесе бізге бірдеңе үйрету үшін келеді. Сезім тәжірибесі арқылы біз өзімізді тыңдаймыз, өзімізді танимыз, біз өзіміз. Біздің сезімдеріміз - өзіміздің терең бөлігіміз. Біз оларды әрдайым біле бермейміз. Бірақ олар бізді әрдайым біледі.
Сезімдеріңізді босатыңыз. Сезімдеріңізге еркіндік беріңіз. Өзгелер жауап қайтармаса да, өзіңізді сүюге мүмкіндік беріңіз. Сізге орынсыз болып көрінсе де, қайғылы болуға рұқсат етіңіз. Себеп болмаса да, жаныңызға қуаныш сыйласын. Егер қорқатын болсаңыз, қорқыңыз. Сіздің сезімдеріңіз сіз арқылы жүрсін, олар сізге осы сәтте өзіңіздің кім болуыңызға еркіндік берсін. Сезімдер сіздің жаныңыздан жылдар бойы тоқырап қалған барлық қажетсіз заттарды жуып тастасын. Сезім сізді толтырсын, қабылдаңыз, оларға мүмкіндік беріңіз.
Егер сіз өзіңіздің сезіміңізге ашыла алсаңыз, сіз еркін кемеге айналасыз. Сіз өзіңіздің есігіңізді қағатын немесе сізден кеткелі тұрған кез келген нәрсені қабылдай және босата аласыз. Сіз өзіңізді түсіне алатын боласыз: сіз қандай пішінсіз, қандай өлшемдесіз, қандай материалдан жасалғансыз, не төтеп бере аласыз және өміріңізде қандай жетістіктерге жетесіз.
