Ғалымдардың ешқашан адам миының барлық құпияларын түсіндіре алуы екіталай. Бұл бірегей құрал, жасырын ресурстарға ие, ең керемет нәрселерге қабілетті. Мүсіншілер мен суретшілер өлмес шедеврлер жасайды, ал жазушылар ойдан шығарылған әлемді суреттейтін немесе болашақтағы оқиғаларды өте дәл болжайтын ерекше өнер туындыларын жасайды. Ең таңқаларлығы, адамның өтірік айтуға бейімділігі - бұл мидың шығармашылық қабілеттерінің көрінуінен басқа ештеңе емес.
Ертегілерді ойлап табу ми үшін оңай процесс емес, керісінше өте ауыр жұмыс. Қоршаған ортаны шынымен бағалау және сипаттау оны ойдан шығарылған оқиғалар мен фактілермен киюден гөрі әлдеқайда оңай. «Өтірік айтуды жақсы білесіз, сіз өтірік айтуды мүлдем білмейсіз!» Деген сөйлеммен өтірікші қанша рет тоқтатылады.
Шынында да, кез-келген адам өтірігін сенімді оқиғаға айналдыра алмайды. Мұнда сіз өзіңізді жіберіп алмау үшін көптеген факторларды бақылауыңыз керек. Бұл сіздің эмоцияларыңыз бен мимикаңызды басқару, сондай-ақ өз жадыңызды басқару қабілеті. Өтірікті шынайы етіп көрсету үшін, сіз оған сенуіңіз керек, сондықтан болашақта таңдалған нұсқаға сүйенесіз.
Оңай және табиғи түрде өтірік айту қабілеті актерлік талантқа ұқсас. Бірақ табысты актер болу үшін сізге ұзақ уақыт оқу керек. Көптеген адамдар өздерінің сүйкімділігі мен ұшу кезінде композиторлық қабілетіне сүйеніп, басқаларды адастыруға тырысады. Мұндай өтірік, әдетте, тез танылып, баяндаушыға деген сенім, қызығушылық пен құрмет азаяды.
Демек, құнды шығармашылық ресурстарды ысырап етіп, миыңыздың алдына адам төзгісіз міндеттер қоюдан гөрі, шындықты айту тиімдірек. Шығарылған шығармашылық энергияны қызықты іс-шараларға бағыттауға болады, мысалы, балаңызға жаңа ертегі құрастыру.
Тозақ қалжыңдамайтын нәрсе, мүмкін, ойлап тапқан балалар туралы әңгіме бір күні әлемдік бестселлерге айналады және сіздің атыңызды ұлықтайды. Кез-келген жағдайда, сіз басқалардың алдында беделге ие боласыз, ал өтірік ең жақсы беделге өшпес дақ қалдырады.
