Ең жағымсыз эмоциялардың бірі - қорқыныш. Қорқыныш сезімі негізінен балалық шақтан бастан өткен оқиғалардан туындайды, яғни ол өткен кезеңдердің тәжірибелеріне негізделеді, егер бұл, әрине, белгілі бір уақытта пайда болатын қауіп-қатермен байланысты болмаса. Қорқыныш дегеніміз - мектеп немесе мәдениет мұғалімдерінің дұрыс емес тәрбиесі, қате дүниетанымы нәтижесінде пайда болған «ой-вирустардың» тұрақты жұмысы.
Егер сіз бұл туралы ойласаңыз, шындықтағы қорқыныштың ешқандай негізі жоқ. Қорқыныш - бұл әр ересек адамда тұратын, кейде оянып, ересек адамның тыныш өміріне кедергі жасай бастайтын кішкентай бала. Кейбіреулер қорқынышпен тек ерік күшін бөлу арқылы күресу керек деп санайды. Бірақ сіз одан оңай құтыла алмайсыз.
Сыртқы жағынан біз логиканың көмегімен қорқыныш жоқ екеніне көз жеткіздік, бірақ қорқынышты бала сананың ішінде жасырынып, бұл дәлелдердің дәйектерін қабылдай алмайды. Бұл туралы аз адам біледі, бірақ балада қорқыныштың тек екі түрі бар, қалғандары тек алғашқы екеуінің сорттары, олар: сүйілмеу қорқынышы және тірі қалуға негізделген қорқыныш. Егер сіз бұл туралы ойласаңыз, әр түрлі адамдардың қорқынышының көпшілігі осы қорқыныштың айналасында болатындығымен келісе аласыз.
Өкінішке орай, біз балалық шағымыздан бастап қорқынышты тек сендіру және басу арқылы жеңуге үйретеміз, және біз тек қорқынышпен күресуде жеңілдікті үйретуіміз керек. Әрине, бәрі күшті көрінгісі келеді және кез-келген адам кез-келген қулыққа барады, тек ештеңеден қорықпайтын адамның бейнесін жасайды. Біз неден және неден қорқатынымыздан ұялып, сол үшін өзімізді қинай бастаймыз.
Егер біз күшті тек қорқыныштың жоқтығы деп санамай, қорқыныштың немесе фобияның болуын табиғи түрде қабылдауға үйренсек, онда біздің жетілген өзімізді кішкентай баланың қорқынышына айналдыруды тоқтатамыз. Фобияға бейімділік арқылы сезімталдығымызды бағалаудың орнына, біз оны жасырамыз. Қорқынышты жеңудің жолы - өзін-өзі тану. Өз мүмкіндіктеріңізді сезініп, өзіңізге қатысты қатал сындарды алып тастаңыз.
